Jak do nas trafić?
Fenomen tego, co ludzkie. Między humanistyką a medycyną
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – Centrum Badań im. Edyty Stein
Katedra Nauk Społecznych i Humanistycznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego w Poznaniu
Fenomen tego, co ludzkie. Między humanistyką a medycyną
Poznań, 3-4.12.2020
Wydział Antropologii i Kulturoznawstwa UAM Sala B i D bud. E
Odwiecznym pragnieniem człowieka jest to, by odróżnić się od reszty bytów ożywionych, a jednocześnie wynieść nad nie i usankcjonować w ten sposób swoją uprzywilejowaną pozycję. Różnica gatunkowa musiała zostać wsparta argumentacją natury metafizycznej, ideowej czy dyskursywnej. W judeochrześcijańskim kręgu kulturowym szczególna pozycja człowieka ugruntowana była aktem Boskiej kreacji – człowiek bowiem jako jedyna istota stworzony został „na obraz i podobieństwo” swojego Stwórcy i to człowiekowi udzielono przywileju: „Płodni bądźcie i mnóżcie się; napełniajcie ziemię i ujarzmiajcie ją. Władajcie rybami morza i ptactwem nieba, i wszelkim zwierzęciem, ruszającym się na ziemi”. (Rdz, 1,28). O uprzywilejowanej pozycji człowieka mogłyby świadczyć takie cechy, jak np. posiadanie zmysłu moralnego, zdolności do abstrakcyjnego myślenia, organizowania się w formy kultury, bezinteresowność poznawcza, pragnienie piękna i twórczości, wreszcie sama potrzeba odróżnienia się od reszty bytów, etc.
W odróżnieniu od dziedzictwa judeochrześcijańskiego tradycje Dalekiego Wschodu postrzegały człowieka jako wyłącznie jedną z części świata (natury, ziemi, kosmosu), równorzędną albo nawet podrzędną wobec innych istot. W tę stronę idą także pewne nurty współczesnej humanistyki (np. ekokrytyka, posthumanizm), które próbują przezwyciężyć antropocentryzm cywilizacji Zachodu i spojrzeć na człowieka oraz jego działalność przez pryzmat wzajemnych powiązań i relacji z jednej strony ze zwierzętami, z drugiej – z technologią.
W ramach kolejnej konferencji organizowanej przez Centrum Badań im. Edyty Stein chcielibyśmy zapytać o to, co ludzkie, o możliwość obrony antropologicznej differentia specifica w świetle stanu wiedzy, jakim dysponujemy, a przede wszystkim w odniesieniu do etycznych obligacji, które miałyby z tego wynikać. Chcielibyśmy zatem zaprosić badaczy rozmaitych dyscyplin humanistycznych i ścisłych (filozofów, antropologów, kulturoznawców, biologów i medyków), i wspólnie podjąć refleksję nad następującymi kwestiami:
- to, co ludzkie w perspektywie współczesnych orientacji filozoficznych, m. in. posthumanizmu, postantropocentryzmu, ekokrytyki czy neognozy;
- to, co ludzkie wobec tego, co nie-ludzkie – człowiek wobec innych bytów – ożywionych i nieożywionych (zwierząt, roślin, technologii, infrastruktury…) w świetle argumentacji naukowej, metafizycznej i ideologicznej;
- to, co ludzkie w świetle rozmaitych stanowisk filozoficznych, doktryn i tradycji różnych wyznań i religii;
- pojęcie istoty ludzkiej i ludzkiej natury w kulturach tradycyjnych i współcześnie;
- cielesność i duchowość człowieka w medycynie;
- prawne ujęcie godności człowieka w dokumentach międzynarodowych – od Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka do dzisiaj;
- granica pomiędzy ludzkim a nie-ludzkim, ludzkim a zwierzęcym, ludzkim a transludzkim: filozoficzny, etyczny, prawny aspekt ustanawiania tej granicy, zarówno w przeszłości jak i w kulturze współczesnej.